Tag: archeometria

Opublikowane w

“Księżycowe łzy”: o pochodzeniu srebra z Castillo de Huarmey

Dawni mieszkańcy Peru wierzyli, że Księżyc płacze srebrnymi łzami i z tego powodu uważali ten metal za wyjątkowy. Mimo że dziś wiemy, iż nie miał on pozaziemskiego pochodzenia, to poszukiwanie źródła surowca służącego do wytworzenia konkretnych przedmiotów wcale nie jest proste i przysparza archeologom nie lada problemów. W sukurs badaczom przyszłości przychodzą analizy fizykochemiczne, które pozwalają poznać i zrozumieć sieć połączeń kulturowo-społeczno-handlowych między różnymi, często bardzo oddalonymi od siebie ośrodkami i zdobyć wiedzę na temat technologii stosowanej do wytwarzania danych przedmiotów. 

Analizy archeometryczne artefaktów kultury Wari odnalezionych w Castillo de Huarmey pozwoliły na określenie źródła surowca i poznania technologii ich wytwarzania. 

Czytaj dalej „“Księżycowe łzy”: o pochodzeniu srebra z Castillo de Huarmey”

Opublikowane w

Wyzwania i zagrożenia współczesnej archeologii

Ostatnie kilkanaście lat to czas intensywnego i imponującego rozwoju archeologii jako dyscypliny nauki. Rozwój ten został osiągnięty przez pogłębienie się współpracy ze specjalistami z innych dziedzin, czerpanie z ich osiągnięć i szerokiego wachlarza metod. Jesteśmy w stanie uzyskać coraz więcej informacji z coraz mniejszych próbek. Pojawiają się jednak głosy studzące entuzjazm archeologów i nawołujące do ostrożności. W takim tonie wypowiedział się niedawno D. Killick, który w artykule opublikowanym na łamach „Journal of Archaeological Science” wypunktował wyzwania i zagrożenia współczesnej archeologii, z jakimi musi się ona zmierzyć w związku z bardzo szybkim rozwojem archeometrii (określanej także mianem archaeological science) – w znaczeniu odrębnej dziedziny badań archeologicznych, polegającej na łączeniu klasycznych metod warsztatu archeologa z analizami specjalistycznymi z zakresu nauk ścisłych i przyrodniczych.

Czytaj dalej „Wyzwania i zagrożenia współczesnej archeologii”

Opublikowane w

Styl życia dawnych społeczności pasterskich w Iranie – nowe badania histologiczne

Kiedy bioarcheolodzy odkopują szczątki ludzkie, niekiedy znajdują pochówki, które mogą być nieco skomplikowane. „Idealny” pochówek do analiz bioarcheologicznych zawiera kompletny zbiór kości w dobrym stanie zachowania. Jednak niektóre stanowiska archeologiczne mają tak wielkie znaczenie, że nawet gdy pracujemy ze słabo zachowanymi i niekompletnymi pochówkami, niekonwencjonalne metody pozwalają nam przezwyciężyć trudności związane z ograniczeniami spowodowanymi stanem zachowania. Widać to na przykładzie badań na cmentarzysku Deh Dumen datowanym na epokę brązu, położonym w górach Zagros w Iranie.

Wszystkie kości udowe w badanym materiale były mocno uszkodzone, większość miało zachowane trzony, ale brakujące nasady (patrz: szary obszar na szkicu kości udowej). Przebadaliśmy przekroje poprzeczne trzonów kości udowej, aby ustalić ich rozmiary i kształt, a także obejrzeć mikrostruktury kostne w obrębie wydzielonych obszarów przekrojów. © J. Miszkiewicz, na licencji CC BY-NC-SA 4.0
Wszystkie kości udowe w badanym materiale były mocno uszkodzone, większość miało zachowane trzony, ale brakujące nasady (patrz: szary obszar na szkicu kości udowej). Przebadaliśmy przekroje poprzeczne trzonów kości udowej, aby ustalić ich rozmiary i kształt, a także obejrzeć mikrostruktury kostne w obrębie wydzielonych obszarów przekrojów.
© J. Miszkiewicz, na licencji CC BY-NC-SA 4.0

Czytaj dalej „Styl życia dawnych społeczności pasterskich w Iranie – nowe badania histologiczne”