W najnowszym odcinku Podcastu National Geographic w rozmowie z Szymonem Zdziebłowskim o archeologii jaskiń Jury Krakowsko-Częstochowskiej opowiedziała dr hab. Małgorzata Kot.
Około 450 tys. lat temu na Ziemię z kosmosu mieli przybyć mieszkańcy Nibiru — planety, która — poruszając się po ogromnej orbicie — co kilkaset zbliża się do nas, często powodując wtedy kataklizmy. Annunaki “ci, którzy z nieba przybywają na Ziemię” poszukiwali surowców, zwłaszcza złota, oraz siły roboczej. Dlatego, łącząc swoje geny z materiałem genetycznym ziemskich hominidów, stworzyli nas — ludzi, a pierwsze swoje kolonie założyli na terenie Południowej Mezopotamii.
Archeologia to dziedzina, w której naturę wpisana jest fragmentaryczność materiału źródłowego, dlatego też zachowanie ścisłego rygoru naukowego ma fundamentalne znaczenie w procesie interpretacji znalezisk. Nierzadko zdarza się, że na zadane pytania nie da się udzielić jednoznacznych odpowiedzi, a nasza wiedza na temat przeszłych ludzkich populacji jest pełna luk i niejasności. Taka sytuacja kreuje szerokie pole dla przedstawicieli pseudonauki, którzy pod płaszczykiem tytanicznej walki z “uniwersyteckim mainstreamem” próbują, często z sukcesem, przeforsować niemające wiele wspólnego z wynikami badań, ale za to przemawiające do wyobraźni fantazje na temat minionych czasów.
Projekt nowelizacji ustawy z 2003 roku wzbudził powszechny sprzeciw archeologów, konserwatorów i muzealników, zarówno polskich, jak i zagranicznych. Niemal w przeddzień podpisania noweli przez Prezydenta RP, prof. Bartosz Kontny, dziekan Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, tłumaczy, dlaczego należy ją zawetować.
Czy praca współczesnego archeologa przypomina przygody Indiany Jonesa? A może jednak jest bliższa śledztwom Sherlocka Holmesa? Archeologiczne badania podlegają nieustannej ewolucji. Czego obecnie możemy dowiedzieć się o naszych przodkach, analizując resztki dawnych przedmiotów codziennego użytku i fragmenty ludzkich kości? W jaki sposób technologiczny rozwój sprzyja odkrywaniu sekretów przeszłości? Posłuchajcie kolejnego odcinka podcastu „Hard Science Can Be Easy”, w którym Karolina Głowacka rozmawia z drem Dariuszem Błaszczykiem z Katedry Archeologii Średniowiecza i Nowożytności Wydziału Archeologii UW!
Sto lat temu wizja ewolucji człowieka była prosta, liniowa.
– Na początku XX wieku znaliśmy trzy gatunki: Homo sapiens, Homo neandertalensis i Homo eretcus. I tyle. Jak mamy trzy kropki to da się je połączyć jedną linią – mówi w Radiu Naukowymdr Marcin Ryszkiewicz, geolog i ewolucjonista.
Dzisiaj wiemy bardzo dużo. Tak dużo, że obraz się znacznie skomplikował. W XXI wieku mieliśmy wręcz wysyp odkryć nowych gatunków człowieka. Tylko, że one wszystkie na przestrzeni dziejów zniknęły, przetrwaliśmy tylko my.
Zapraszamy na wywiad o starożytnej globalizacji oraz starożytnych szlakach handlowych. Z dr Markiem Woźniakiem, między innymi także o starożytnym porcie w Berenike, rozmawia portal The Human Story.
Ruiny starożytnego miasta Berenike il. J. R.Wellsted, 1838, Domena Publiczna
Dr Helen Fewlass zajmuje się badaniami materiałów archeologicznych w Ancient Genomics Lab w Instytucie Francisa Cricka w Londynie. Jest stypendystką Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej i w ramach swoich studiów post-doktoranckich bada białka obecne w kopalnych kościach i skamielinach aby oznaczyć ich wiek i prześledzić proces ewolucji człowieka. Obecnie współpracuje z badaczami z Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego w ramach wielu projektów, które wymagają oznaczenia chronologii metodą datowania radiowęglowego i interpretacji wyników. Archeowieści przeprowadziły z Helen krótki wywiad na temat jej pracy i powiązań dziedziny jej zainteresowań z badaniami archeologicznymi.