Huta szkła Osieki w Nadleśnictwie Choczewo, działała w latach 1795-1907 (?). Znana była głównie ze stempli z nazwą „OSSECKEN” z butelek znalezionych m.in. w Pucku czy Gdańsku. Produkowano tutaj także charakterystyczne wypukłe w centralnej części szyby, które do dziś są widoczne w oknach pałacu w Lublewie Lęborskim.
Badania archeologiczne w hucie szkła pod kierunkiem Marcina Wagnera rozpoczęły się w maju 2023 r. z inicjatywy Lasów Państwowych Nadleśnictwa Choczewo we współpracy z Wydziałem Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Oprócz butelek w kolorze ciemnozielonym lub oliwkowo-zielonym w Hucie produkowano charakterystyczne wypukłe w centralnej części szyby, które do dziś są widoczne w oknach pałacu w Lublewie Lęborskim.
Huta ta została założona w 1795 r. i oficjalnie funkcjonowała do 1907 r., choć istnieją przesłanki, że szkło produkowano tutaj do lat 20. XX w.
Prowadzone badania archeologiczne na terenie huty pozwoliły odsłonić pozostałości cylindrycznej konstrukcji obłożonej od wewnątrz cegłami, a na zewnątrz kamieniami, interpretowanej jako wapiennik, w którym wypalano wapno potrzebne do produkcji szkła. We wschodniej części stanowiska widoczne są wysokie fundamenty dwóch prostokątnych w planie budowli, z których jedna nazywana jest leśniczówką. Był to zapewne dom hutmistrza, który odpowiadał za produkcję tutejszego szkła.
Najważniejsze odkrycia są związane z odsłonięciem pozostałości jednego z pieców szklarskich, zbudowanego z cegieł szamotowych. Niektóre z nich mają odbite sygnatury cegielni, jak „RAMSAY”, czy „C. KULMIZ”.
Przy wlocie do pieca została znaleziona forma dwudzielna do produkcji butelek oraz trzy formy, do których wdmuchiwano szkło od góry. Na zewnętrznej powierzchni mają one wyryte inicjały, które są łączone z hutnikami produkującymi butelki.
Największą liczbę znalezisk stanowią przede wszystkim półprodukty w postaci bryłek szkła sodowo-potasowego w kolorze zielonkawo-niebieskim i zielonym. Kolor ten był uzyskiwany przez barwienie szkła tlenkiem żelaza.
Autor filmu: Miron Bogacki