Archeologia Wojny

W październiku 2025 roku na Wydziale Archeologii UW rozpoczynają się jednoroczne, podyplomowe studia „Archeologia wojny”. Będą one pierwszym w Polsce interdyscyplinarnym kierunkiem edukacji, kształcącym nie tylko w zakresie bronioznawstwa, lecz również obejmującym zagadnienia sztuki fortyfikacyjnej, taktyki i sposobów prowadzenia walki oraz archeologii terroru i przemocy z uwzględnieniem osiągnięć antropologii na tym polu. Realizację tych ambitnych założeń zapewni grono najlepszych znawców wybranej tematyki z wielu ośrodków w całej Polsce. Początek rekrutacji startuje 5 czerwca 2025 r.

Czego możecie spodziewać się w trakcie studiów nad archeologią wojny? Pewien wgląd da zamieszczony poniżej program zajęć:

1. Wojna jako fenomen biologiczno-społeczny:

– antropologia wojny/wojna w ujęciu antropologicznym;

– u źródeł konfliktów zbrojnych – geneza wojny;

– „serce żołnierza” psychologiczne aspekty prowadzenia wojny;

– ekonomia, gospodarka, społeczeństwo – różne oblicza wojny;

– od armii obywatelskiej do armii zawodowej;

– od starożytności po współczesność, ofiary wojny, rzezie, niewolnictwo, przesiedlenia.

Celtycki żelazny miecz datowany na około 60 p.n.e.
© PHGCOM, na licencji CC BY-SA 3.0
© PHGCOM, na lice

2. Konflikty zbrojne w badaniach archeologicznych – wprowadzenie:

– epoka kamienia – myśliwi czy wojownicy?, przedstawienia wojowników/myśliwych w sztuce naskalnej;

– epoka brązu i wczesna epoka żelaza, symbolika broni;

– epoka brązu i wczesna epoka żelaza, koczownicy;

– okres lateński, sposoby walki, taktyka walki na podstawie wybranych bitew i przekazów antycznych;

– okres wpływów rzymskich, sposoby walki i jej zmiany, techniki i taktyka walki, hierarchia w grupie wojowników;

– okres wędrówek ludów (Germanie, Hunowie), techniki i taktyka walki, sposoby walki;

– wczesne średniowiecze, od drużyny wojów do stanu rycerskiego, taktyka walki;

– późne średniowiecze, upadek rycerstwa, taktyka walki na przykładzie wybranych bitew,

– XVI–XVII w., wojny Rzeczpospolitej: piechota, jazda, artyleria;

– XVIII–XIX w., polskie powstania narodowe (uzbrojenie, symbolika patriotyczna);

– I wojna światowa i wojna polsko-bolszewicka, taktyka walki;

– II wojna światowa, wojna partyzancka, taktyka walki na podstawie wybranych bitew.

Asyryjski relief przedstawiający rydwan
Domena publiczna

9. Uzbrojenie i technika wytwórstwa broni:

– Mezopotamia i starożytny Egipt

– starożytna Grecja od epoki brązu po okres hellenistyczny, uzbrojenie w epoce brązu (dane archeologiczne a eposy Homera), uzbrojenie hoplitów i lekkozbrojnej piechoty, uzbrojenie kawalerzystów;

– epoka kamienia, uzbrojenie w epoce kamienia;

– epoka brązu i wczesna epoka żelaza, uzbrojenie w epoce brązu i we wczesnej epoce żelaza;

– okres lateński, uzbrojenie w okresie lateńskim;

– okres wpływów rzymskich, uzbrojenie w okresie rzymskim;

– okres wędrówek ludów (Germanie, Hunowie) uzbrojenie, symbolika broni;

– wczesne średniowiecze, ewolucja uzbrojenia, wzrost roli ciężkiej konnicy; późne średniowiecze, uzbrojenie, broń palna, artyleria i jej rola w sztuce oblężniczej;

– I wojna światowa i wojna polsko-bolszewicka, nowe rodzaje uzbrojenia: karabiny maszynowe, lotnictwo, czołgi, gazy bojowe, sterowce;

– II wojna światowa, uzbrojenie.

Atak husarii polskiej – fragment obrazu „Bitwa pod Kłuszynem” autorstwa Szymona Boguszowicza
Domena publiczna

10. Odtwórstwo historyczne:

– dawne techniki i sposoby walki od starożytności po nowożytność.

Kontakt: archeologiawojny@uw.edu.pl

Więcej informacji na stronie:
https://www.archeologia.uw.edu.pl/archeologia_wojny/

Rozpowszechniaj

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *