Wydział Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego organizuje wykład profesora Iana Kuijta (Wydział Antropologii, Uniwersytet Notre Dame) zatytułowany “Social abstraction, egalitarianism, and Pre-
Pottery Neolithic communities: Reconsidering the evolution of the world’s first villages”.
Odbędzie się on 13 października, godz. 11:30-13:00, w sali 212 w budynku Wydziału Archeologii,
Krakowskie Przedmieście 26/28, 00-927 Warszawa. Wykład będzie dostępny również online; w celu otrzymania linku prosimy o kontakt z dr hab. Aldoną Mueller Bieniek (a.muellerbie@uw.edu.pl).
Abstrakt: Archeolodzy w dużej mierze do chwili obecnej nie rozpoznali i nie przedstawili satysfakcjonującego modelu neolitycznego zróżnicowania społecznego i komunalizmu w obrębie neolitycznych osad. Życie w neolitycznych wioskach wymagało współpracy i wspólnych celów, często zorientowanych wokół potrzeby zbiorowej pracy w rolnictwie i budownictwie, w tym także konstrukcji monumentalnych budowli. Opierając się na przykładzie szeregu stanowisk neolitycznych z terenu Bliskiego Wschodu, w tym m.in. Çatalhöyük, ‘Ain Ghazal, Tell Halula, w trakcie swojego wystąpienia przedyskutuję trzy aspekty wczesnego życia w neolitycznych osadach:
Po pierwsze, przyglądam się rozwojowi niemieszkalnych budynków komunalnych od około 9500 do 7700 p.n.e. i zestawiam z tym, co wydarzyło się między 7700 a 6500 p.n.e.
Po drugie, patrząc na rozkład przestrzenny praktyk pogrzebowych, a nie liczebność darów grobowych, przedyskutuję wybrane studia przypadków, w ramach których bliskowschodnie praktyki pogrzebowe ilustrują koncepcje religijną w skali jednostki, ale uwzględniając to w szerszym kontekście wspólnych praktyk kulturowych dla badanych społeczności.
Po trzecie, przyjrzę się zmianom w sposobach przechowywania żywności oraz zastanowię się, co mówi nam to o nierównościach społecznych i potencjalnych ograniczeniach w dostępie do zasobów w ramach społeczeństwa. Podsumowując, twierdzę, że wzorce te są spójne z pojawieniem się większej organizacji społecznej, w tym struktury organizacji kultury wykorzystujące struktury wspólnotowe, a następnie przejście do praktyk skoncentrowanych na gospodarstwie domowym i rozwój dużych złożonych osad. Zrozumienie tych procesów ma ważne implikacje dla tego, jakie modele ewolucji pierwszych wiosek przedstawiają badacze i rzuca nam wyzwanie, abyśmy na nowo ocenili nasze zrozumienie pojawienia się sieci społecznych w Neolicie.