W wyniku datowania metodą C14 węgli drzewnych znalezionych pod fundamentami donżonu lubelskiego zamku ustalono datę jego budowy.
Lubelskie wzgórze zamkowe wciąż odkrywa swoje tajemnice i zaskakuje. Archeolodzy prowadzący w 2019 roku badania wykopaliskowe w trakcie remontu zamku lubelskiego podzielili się najnowszymi wynikami badań specjalistycznych. Badania kilkunastu próbek organicznych pobranych w trakcie wspomnianych badań wykonano na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Ich autorem jest prof. dr hab. Marek Krąpiec.
W wyniku datowania metodą C14 węgli drzewnych z warstwy archeologicznej, znajdującej się bezpośrednio pod fundamentami donżonu, otrzymano datę 1210 r., co z dokładnością do kilkunastu lat pozwala określić moment powstania tej budowli. Jest to nieco wcześniejsza data niż do tej pory sądzono. Interdyscyplinarne badania będą trwały.
Romańska wieża zamkowa (donżon) to jedna z najstarszych budowli na Lubelszczyznie. Powstała, jako budowla obronno-mieszkalna i stanowiła część wcześniejszego grodu kasztelańskiego. Wzniesiona została przy południowym zboczu wzgórza. Posiada trzy kondygnacje nadziemne, a grubość jej muru sięga do 3,4 m. Wewnątrz budowli biegnie spiralna klatka schodowa. Dolne partie muru wieży wzniesione zostały z łamanego wapienia, a wyższe z cegły. W XIX wieku, w czasie budowy gmachu przeznaczonego na więzienie, wieża znalazła się w obrębie jego murów. Z tego okresu pochodzi wieńczący ją krenelaż. Ciekawym elementem architektonicznym donżonu jest zachowane na trzeciej kondygnacji romańskie okno biforyjne.
Źródło: Muzeum Narodowe w Lublinie
Red. J.M.C