Zespół Takeshiego Inomaty uważa, że 20 platform brzegowych, występujących zarówno w San Lorenzo, jak i licznych MFU (Middle Formative Usumacinta) mogą mieć związek z mezoamerykańskim systemem liczbowym, którego podstawą jest liczba 20 (nie jak u nas 10), oraz – z tamtejszym kalendarzem. Baza systemu dwudziestkowego ma niewątpliwie związek z mezoamerykańskimi kalendarzami.
Niniejszy post jest ostatnią częścią serii trzech tekstów traktujących o odkryciach Takeshiego Inomaty. Pierwsza część ukazała się dnia 25 kwietnia, natomiast druga część 9 maja.
Podwodne wykopaliska i odpowiedzi na nurtujące Was pytania. Czy na dnie jeziora też używa się pędzelków, żeby ostrożnie usuwać warstwa po warstwie? Ilu mamy w Polsce takich specjalistów i co trzeba zrobić, by zdobyć stosowne uprawnienia? Zapraszamy na podcast serwisu Spod Wody. Gościem tego odcinka jest mgr Magdalena Nowakowska.
Pies jak wiadomo jest najlepszym przyjacielem człowieka i prawdopodobnie także pierwszym udomowionym zwierzęciem. Historia przyjaźni naszych gatunków jest długa. I szczególnie ważna w przypadku społeczności opierających swój byt na łowiectwie oraz pasterstwie. Badania etnograficzne ludu Sojot z rejonu Sajanu Wschodniego w południowej części Syberii pozwoliły na udokumentowanie bardzo unikatowej relacji człowieka z psem. Badania, których podstawą były dane archeologiczne, pozwoliły na stwierdzenie, jak stare są – opisywane przez badacza z University of Regina w Kanadzie – więzi między naszymi gatunkami oraz jak zmieniały się one na przestrzeni wieków.
Stanowisko Mustis położone jest w centralnej części Tunezji. Historycznie ten obszar należał do rzymskiej prowincji Afryka Prokonsularna. Antyczne miasto zbudowane było koło jednego z najważniejszych szlaków komunikacyjnych w tym regionie, prowadzącego z Kartaginy do Theveste w dzisiejszej Algierii.
Najstarsze odkryte do tej pory ślady osadnictwa sięgają II wieku p.n.e., a najmłodsze znaleziska archeologiczne datowane są na XII wiek n.e.
Archeolodzy z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW oraz z Wydziału Archeologii UW rozpoczęli właśnie kolejny sezon badań, ich relacje możecie śledzić na profilu projektu Mustis na FB.
Zapraszamy do obejrzenia dwóch filmów opowiadających, co już tam odnaleźli i co planują robić dalej.
W starożytnym Rzymie hodowano przynajmniej siedem gatunków ptaków, przede wszystkim dla mięsa. Najnowsze badania wskazują, że poza mięsem w diecie Rzymian ważną rolę odgrywały także jajka. Badacze z University of Buffalo przebadali skorupki znalezione w Pompejach w celu określenia gatunkowego jaj spożywanych przez starożytnych.
Archeologia cyfrowa to jedna z najnowszych dyscyplin archeologii. Jej specyfiką jest wykorzystanie technik informatycznych oraz mediów cyfrowych w badaniach nad działalnością człowieka w przeszłości.
Archeowieści patronują nadchodzącej konferencji CAA Polska – Forum GIS o tytule „Standardy – Interdyscyplinarność – Network”, która odbędzie się 20–22 czerwca (nabór abstraktów trwa do 17 maja). I chociaż jedna z pierwszych konferencji dotyczących zastosowania tych metod w polskiej archeologii miała miejsce 12 lat temu, to nadal istnieje potrzeba, żeby rozmawiać o standardach, jakie powinny być używane, kiedy myślimy o zastosowaniu tych metod w archeologii…
Niniejszy tekst jest kontynuacją tekstu o odkrytych ponad dwudziestu centrów ceremonialnych w meksykańskim stanie Tabasco, w rejonie przesmyku Tehuantepec. Pierwsza część tekstu ukazała się 25 kwietnia na łamach Archeowieści i można go znaleźć tutaj. W tej części tekstu głównym tematem będą Olmekowie.
Olmekowie to naprawdę tajemnicza cywilizacja – od zarania studiów nad tą kulturą nie wiadomo, czy powinno się ich w taki sposób określać. Zakres terminu wciąż często redukuje się na przykład do specyficznego stylu wczesnej mezoamerykańskiej sztuki. Do dziś nie wiadomo, jakim językiem posługiwali się Olmekowie. Niektórzy uważają, że językami mixe-zoque, następni – protomajańskim, jeszcze inni zastanawiają się, czy była to homogeniczna kultura. Jedni upatrują w Olmekach cultura madre, czyli mezoamerykańskiej protocywilizacji wynalazców idei: pisma, kalendarzy i wizji świata. Idei, które objęły swym zasięgiem Mezoamerykę, wyróżniającą się specyficznym zestawem wspólnych cech kulturowych. Inni jednak od lat podchodzą do koncepcji cultura madre z coraz większym dystansem i postulują wizję culturas hermanas: równoczesnego rozwoju niezależnych kultur, wymieniających się ideami wzdłuż – tętniących informacją – arterii dalekosiężnych szlaków handlowych w Mezoameryce. Przez pryzmat Nizin Majów, gdzie ślady wpływów olmeckich są szczególnie rzadkie, jest to rzeczywiście kuszące spojrzenie.
Mamy przyjemność zaprezentować pierwszy z serii filmów o tekstyliach i produkcji tekstylnej w Grecji epoki brązu. Filmy te powstały w ramach projektu edukacyjnego „Artefakty, kreatywność, technologia i umiejętności od prehistorii do epoki klasycznej w Grecji. Communities of Learning in the Past and in Higher Education Today” (ACTS) finansowanego przez Sojusz 4EU+ i program Erasmus+.
Ostatni już wywiad przygotowany z okazji 100-lecia archeologii na Uniwersytecie Warszawskim. Tym razem o swoich studiach opowiada prof. dr hab. Adam Łukaszewicz.
Późną wiosną 2020 roku, na łamach czasopisma naukowego Nature, ukazał się sensacyjny artykuł Monumental architecture at Aguada Fénix and the rise of Maya civilization, w którym zespół Takeshiego Inomaty i Danieli Triadan zaprezentował odkrycie ponad dwudziestu centrów ceremonialnych w meksykańskim stanie Tabasco, w rejonie przesmyku Tehuantepec. W samym odkryciu tej liczby stanowisk nie byłoby nic dziwnego – zastosowanie lidaru zrewolucjonizowało wszakże archeologię Mezoameryki (LIDAR, czyli laser imaging, detection and ranging, wydobywa regularne kształty konstrukcji, niewidoczne w trakcie prac powierzchniowych nawet z użyciem teodolitu). Poskutkowało prawdziwym wysypem nowych stanowisk i nieznanych wcześniej konstrukcji, szczególnie na obszarach porośniętych przez gęstą, tropikalną roślinność. Jednak w Tabasco mamy do czynienia z zupełnie nowym typem organizacji przestrzennej, nazwanej przez odkrywców MFU (Middle Formative Usumacinta).
